وبلاگ
قصاص دندان
اگر کسی دندان دیگری را بشکند یا بکند به قصاص محکوم می شود ودر قصاص آن، رعایت تساوی در محل دندان، لازم است.
اگر دندان کسی توسط دیگری کنده شود، چنانچه تا زمان قصاص، دندان سالمی به جای آن بروید، مرتکب قصاص نمی شود و به تعزیر مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» و ارش جراحت و مدتی که مجنی علیه بدون دندان بوده است محکوم می شود.
اگر دندان جدید معیوب باشد، مرتکب افزون بر محکومیت های مذکور، به پرداخت ارش عیب نیز محکوم می شود.
اگر مجنی علیه کودک باشد، صدور حکم به مدت متعارف برای روییدن دندان به تاخیر میافتد و در صورت رویش دندان یک صدم دیه پرداخت می شود.
اگر مجنی علیه در این مدت فوت کند، مرتکب افزون بر تعزیر مذکور، به پرداخت دیه محکوم می شود.
برای قصاص دندان باید همه شرایط مذکور در ماده 393 قانون مجازات اسلامی، یعنی تساوی در سالم بودن، تساوی در اصلی بودن، تساوی در محل، موجب تلف نشدن، و بیشتر نشدن قصاص از اندازه جنایت هم مراعات شود.
در صورت عدم امکان مراعات این شرایط یا برخی از آنها، قصاص به دیه تبدیل خواهد شد.
هرگاه مجنی علیه پس از اجرای قصاص علیه جانی یا اخذ دیه، مجددا دندان در آورد یا برای خود دندان بکارد، این امر حقی برای جانی ایجاد نخواهد کرد.
اگر جانی مجددا دندان در آورد نمی توان، برای حفظ اثر قصاص، دندان را مجددا از جا کند.
حد:مجازات مخصوص که در شرع تعیین شده است.
تعزیر: مجازاتی است که اندازه معینی در شرع برای آن ذکر نشده.
مجنی علیه: آنکه بر او جنایت رفته.
ارش: نوعی دیه است که مبلغ آن در شرع مشخص نشده است.
نوشته شده در تاریخ 1403/06/24 توسط نوشته شده توسط تیم حقوقی
کلمات کلیدی: قانون,ارش,وکیل,قصاص_دندان,جنایت